a zawód powroźnika cieszył się prestiżem w całej średniowiecznej Europie. <br><br>&lt;tit&gt;Fabryczne przechadzki&lt;/&gt;<br><br>Maszyny pozwoliły sporządzać liny coraz grubsze i wytrzymalsze, osiągające do 300 metrów długości. Przy wyrobie dłuższych lin stosowano metodę ołowiowania, czyli łączenia dwóch lin. To zmniejszało wytrzymałość i funkcjonalność liny, gdyż podwajało jej średnicę w miejscu łączenia.<br><br>Dziś praca zakładów powroźniczych opiera się niemal całkowicie na automatach, ale jeszcze kilkadziesiąt lat temu liny produkowano metodą "przechadzki". Kilkudziesięciometrowe włókna skręcano z kilku sznurków urządzeniem o dużej średnicy. Ten kosztowny, choć powolny mechanizm zapobiegał gwałtownym wstrząsom i równomiernie naciągał sznur, który miał znakomitą jakość. Powroźnicy kontrolowali przebieg pracy, przechadzając się wzdłuż