że niewiele popsuły, że nie zrealizowały demagogicznych obietnic, którymi lewica szafowała podczas przyspieszonych wyborów w 1993 r., że dobra opinia Polski, na którą ciężko pracowaliśmy w latach 1989-1993, nie została zszargana i zaprzepaszczona. Rządy lewicy dały Polakom czteroletni okres wytchnienia od zmian i reform, bo w tym czasie rządzący pracowali głównie nad tym, jak poobsadzać swoimi ludźmi wszystkie możliwe i dające jakieś profity stanowiska. Był to czas konsumowania ozdrowieńczych skutków gorzkiej terapii zaaplikowanej polskiej gospodarce przez Leszka Balcerowicza i jego ludzi, okres coraz silniejszego wzrostu gospodarczego zapoczątkowanego już w 1992 r., napływu pierwszych liczących się inwestycji zagranicznych. Dlatego gdy prawica