jednocześnie udana próba ukazania za pomocą postaci markiza odwiecznej walki między naturą a kulturą (i religią) jako źródłami cierpień oraz chęć demaskacji obyczajowej hipokryzji. <name type="person">Kaufman</> stworzył wysmakowane widowisko z początków XIX wieku, używając nowoczesnych i śmiałych środków filmowych - stąd znakomity spektakl, który ogląda się niczym dreszczowiec. W tle równorzędne postaci: praczka, ksiądz i naczelny psychiatra, którzy muszą jakoś dostroić się do demonicznej osobowości markiza. Kino nieco w stylu <name type="person">Formana</> - realizacyjnie bliskie "<name type="tit">Amadeuszowi</>", ideowo zaś - "<name type="tit">Larry'emu Flyntowi</>". Mimo drastyczności tematu - chodzi bowiem o seks - reżyserowi udaje się uniknąć obleśności; posługuje się dosadną frywolnością. Dzięki temu granice dobrego smaku nie zostają przekroczone. Znakomite