pod hegemonią Serbii. Cele wojskowe zakładały sformowanie oddziałów wojskowych na terytorium całego kraju, zaopatrzenie ich przy wydatnej pomocy aliantów zachodnich oraz wywołanie powstania zbrojnego w terminie, gdy pojawiają się realne perspektywy na wyzwolenie Jugosławii przez wojska alianckie. W tym czasie D. Mihailović przewidywał prowadzenie akcji sabotażowych, zaopatrzeniowych, propagandowych itp.<br>W praktyce, gdy 17 lipca 1941 r. wybuchło powstanie zbrojne w Serbii kierowane przez partię, w wyniku którego wyzwolona została znaczna część Serbii, oddziały D. Mihailovića w ogóle nie uczestniczyły w walkach. Co więcej, oficerowie D. Mihailovića prowadzili usilną propagandę przeciwko walkom powstańczym, uzasadniając, że są one przedwczesne, że należy czekać z