aspektem jego nauk. Do XVII wieku praktyka koanów zdominowała inne <br>formy praktyki religijnej w klasztorach zen nie tylko szkoły rinzai, ale także <br>soto . W tej ostatniej praktykowano tak zwane 'koany pięciu rang' (chiń. <br>wuwei gong'an; jap. goi koan), które później zostały włączone do systemu <br>koanów szkoły rinzai. <br>Dogen nie uważał praktyki koanów za błędną drogę do 'oświecenia', <br>jednak nie zmienia to faktu, iż zdecydowanie uznawał wyższość medytacji <br>nad innymi formami praktyki. Na określenie medytacji w pozycji siedzącej <br>jako najważniejszej formy praktyki zen Dogen używa pojęcia 'wyłącznie <br>siedzieć' (jap. shikan taza). <br>Nawet jeśli zgodzimy się z wnioskiem, że Dogen nie dążył do