Z chwilą, gdy sutry jako słowa Buddy Śakyamuniego zostały uznane za <br>najwyższy autorytet, rola mistrza zen także straciła na znaczeniu. A przecież <br>tylko mistrz, który sam dostąpił 'oświecenia', może poprowadzić ucznia <br>w prawidłowym kierunku, zwalczając wszelkie próby przedmiotowego <br>traktowania 'najwyższej mądrości'. Kiedy praktyka koanów przestała być <br>&lt;page nr=255&gt;<br>uważana za najważniejszą formę praktyki zen, wielu mistrzów zen, zajętych <br>studiowaniem sutr, nie potrafiło pomóc swoim uczniom w wytworzeniu <br>'wielkiego zwątpienia'. Osłabieniu uległ praktyczny aspekt zen, którym jest <br>dążenie do autentycznej zmiany perspektywy postrzegania rzeczywistości, <br>a jego miejsce zajęły teoretyczne rozważania na ten temat. Zagrożenie, jakie <br>niesie ze sobą studiowanie sutr, nie polega na tym