lub bardziej spontaniczny ustaliła hierarchię pisarzy i ułożyła spis dzieł, uznawanych nie tylko za reprezentatywne, ale także wartościowe. Godne to szczególnego uwydatnienia, gdyż w istocie od początku czy niemal od początku kryterium stanowiło nie to, czy utwór realizuje zasady tej poetyki, która wydaje się nowa i jedyna warta tego, by praktykować jej założenia, zwracano uwagę przede wszystkim na te aspekty i elementy dzieła, które wydawały się indywidualne, były zatem czymś więcej niż tylko repetycją obowiązujących w epoce motywów , ujęć, stereotypów. Nie przypadkiem tak wcześnie pojawiły się w krytyce młodopolskiej ataki na charakterystyczne dla <page nr=153> epoki manieryzmy. Umiejętność dystansowania się wobec schematów literackich