półmiskami. Później delektowali się wymienianiem nazw potraw. Ich różnorodność była niewielka. Przeważnie na dania dla dziedzica składał się pieczony drób, cielęcina lub schab. Niemniej stołownicy czynili między sobą zakłady o papierosy albo o drobne sumy i potem byli ogromnie radzi z wygranej. Na podwieczorek Marysia nosiła do pokoju Borowskiego aromatyczną, prawdziwą kawę. Na tacy ustawiała prześliczny dzbanuszek z chińskiej porcelany, filiżanki, drugi dzbanuszek ze słodką śmietanką, często ciasto. Z przywileju uczestnictwa w podwieczorkowych sjestach korzystał z zasady Surma, często jego córka i pani Ina. Czasami Borowski zapraszał pana Olesia albo panią Krysię, nigdy jednak z pięknym praktykantem. Reszta domowników miała owe