Puszczy Białowieskiej. Był chyba jakimś strażnikiem od lasu czy zwierząt. Ciocia jeździła tam do niego na całe lato. Właśnie powinna Andrzejowi o niej napisać. Boże! Nie tylko o niej, o swojej nowej sytuacji, o powrocie do rodowego nazwiska. On przecież nic o tym nie wie, myśli, że ojciec jest jej prawdziwym ojcem. Nie miała czasu mu tego wyjaśnić. To on głównie mówił. Cała ta nocna przemowa do Zuzanny była przeciwko matce, którą chyba Andrzej bardzo kochał i był zazdrosny o cień ojca. Był też chyba zazdrosny o ojczyma. Nigdy by się do tego oczywiście nie przyznał, ale Zuzanna odniosła takie wrażenie