ministrów (duchownych) kalwińskich, a cztery lata później opracowano zasady wiary. Wkrótce z tego nurtu wyodrębnił się arianizm. Arianie, zwani także braćmi polskimi , nie uznawali dogmatu o Trójcy Świętej, a także odrzucali chrzest dzieci, udzielając go jedynie osobom dorosłym.<br><br>Rozbicie wyznań reformowanych uniemożliwiało wspólne działania i utrudniało uzyskanie swobody wyznaniowej zagwarantowanej prawem. Dopiero w 1570 r. w Sandomierzu doszło do "zgody" między luteranami, kalwinami i wygnanymi z Czech braćmi czeskimi.<br>Do porozumienia tego nie dopuszczono wszakże arian, uważając ich naukę za zbyt śmiałą.<br><br>Mimo podziałów religijnych różnowiercy i katolicy występowali czasem ze wspólnymi postulatami. Między innymi przygotowali projekt zwołania soboru narodowego, który