pokoju umarł. <br>- Okno Norwida - powtórzyła z nabożeństwem. <br>Potem siedzieli w małej knajpce z widokiem na Sekwanę, pili białe wino i jedli palcami rybę, która bardzo jej smakowała. Andrzej odprowadził ją pod hotel. <br>- Jutro przyjdę po ciebie o ósmej - powiedział. - Dobrze się wyśpij, bo masz przed sobą trudny dzień... <br>A ona prawie nie zmrużyła oka. Nie wyobrażała sobie rozstania z tym chłopcem, była w nim śmiertelnie zakochana. A on... chyba nie... Więc może lepiej się z nim więcej nie umawiać, bo to się może dla niej źle skończyć. To się już źle skończyło, pomyślała, ja szaleję za nim, a on jest zimny jak