wartość hipotetyczną. Dopiero dla okresu od pierwszej połowy XIX w. istnieją możliwości wykorzystania do badań wiarygodnych materiałów kartograficznych, porównywalnych (choć nie bez zastrzeżeń) ze współczesnymi mapami topograficznymi. Na wcześniejszej mapach (przed XIX w.) granica lasów były zaznaczone z pełną dowolnością, często w sposób wyłącznie "ornamentacyjny", toteż materiały te nie mają prawie żadnej wartości dla geografii historycznej.<br> Kolejna grupa publikacji, ściśle dotyczących zmian lesistości, przyjmuje właśnie jako punkt wyjścia te względnie dokładne materiały kartograficzne z początku lub pierwszych dziesięcioleci XIX w. Ważną rolę w tej grupie odgrywa praca M. Romanowskiej o &lt;hi rend="italic"&gt;Zmianach w zalesieniu Królestwa Polskiego&lt;/hi&gt; w której autorka na podstawie roboczych