naszym kraju" i dlatego ustanowiono, że zemsta na kimkolwiek innym niż sam zabójca będzie karana konfiskatą mienia i banicją mściciela44.<br> Jest to mglista reminiscencja dawnych praktyk, ale nie należy lekceważyć informacji o karze za zemstę na współrodowcach zbrodniarza. Zakaz takiej zemsty i wprowadzenie takiej kary można uchwycić na gorąco w prawodawstwie anglosaskim połowy X w. Chodzi o drugi edykt króla Eadmunda ogłoszony między 943 a 946 r. Zaczyna się on deklaracją intencji: "Rozmyślałem wraz z moim witanem - duchownymi i świeckimi - w jaki sposób mógłbym najbardziej umocnić chrześcijaństwo" (hu ic maehte Cristendomes maest araeran). Szczególnie martwiły króla i jego doradców "wszelkie niesprawiedliwe