o temperaturze rzędu .2, .4C i miąższości około 100 m, leżącego nad lodem w temperaturze topnienia (Zagorodnow, 1985). Jednakże szersze badania w Arktyce kanadyjskiej oraz studia z zastosowaniem modelowania komputerowego bilansu energetycznego lodowców wykazały, iż koncepcja i schemat Mullera była nadmiernym uproszczeniem (Blatter &#150; informacja ustna). Trwają nadal badania nad precyzyjnym wyjaśnieniem genezy zimnej warstwy powierzchniowej lodowców spitsbergeńskich (por. Jania, 1994).<br> Z dotychczasowych rozważań płynie wniosek, iż reżim termiczny lodowca zależy przede wszystkim od bilansu energetycznego jego powierzchni, przy czym przemieszczanie utajonego ciepła krzepnięcia przesiąkającej wody roztopowej ma zasadnicze znaczenie dla istnienia lodowców, które w całej masie mają temperaturę topnienia. Przy