i określa się ją jako średnie położenie z wielolecia. Dla konkretnego rejonu przyjmuje się średnią wartość wysokości stwierdzonych w różnych warunkach rzeźby tego obszaru. Orograficzna linia śnieżna określa natomiast najniższą granicę stałych wieloletnich płatów śnieżnych i jej położenie zależy od specyfiki mikro- i mezoreliefu danego obszaru. Wiąże się z tym predyspozycja pewnych form do gromadzenia śniegu przewiewanego lub przemieszczanego lawinami oraz (lub) zacienienia od promieni słonecznych. W niektórych miejscach orograficzna linia śnieżna przebiega znacznie niżej niż klimatyczna albo rzeczywista (np. w Tatrach). Rzeczywista linia śnieżna waha się pomiędzy dolnym limitem śniegu, czyli linią orograficzną, a poziomem zlodowacenia (glaciation level) (dawniejszy termin