do jezior środowisk akumulacyjnych (ryc. 73), przy czym część ryciny 73a jest strukturalnym tłem, a część 73b ukazuje rozmieszczenie pionowe głównych osadów limnicznych, telmatycznych i terestrycznych, które powstają w poglacjalnych jeziorach środkowej Europy. Osady jeziorne w cytowanym przypadku podzielono na osady zawierające i pozbawione CaCO3.<br>Do chwili obecnej dokonano wielu prób klasyfikacji osadów jeziornych. Często opracowano je na podstawie różnorodnych kryteriów, np. biologicznych, chemicznych, granulometrycznych, litologicznych lub będących ich różnymi połączeniami. Omówienie klasyfikacji różnego typu można znaleźć w pracach Kordego (1956), Rzepeckiego (1983), Choińskiego (1988). Pewna część klasyfikacji i typologii przyjmuje jako kryterium podziału proporcje między podstawowymi komponentami, do których należą