wyszarpnąć &lt;orig&gt;karoggę&lt;/&gt;. Ale nie miał siły, by uderzyć po raz drugi. Tołpawa trwała w bezruchu, jakby wyciekająca z ciała krew nie robiła na niej najmniejszego wrażenia. Zaciskała łapy na głowie wojownika.<br>Ból nie był tylko zwykłym bólem. Doron czuł ucisk, czuł czternaście palców między włosami, czternaście pazurów dziurawiących skórę. Ale prócz tego z dłoni tołpawy wyrastać zaczął inny ból. Jego nitki, cienkie jak pajęcza przędza, przeniknęły czaszkę, wpełzły do głowy, wąskimi strumykami popłynęły do oczu, uszu, nosa. Liść usłyszał tętno obcej siły, nie służącej Ziemi Rodzicielce, odmiennej, ale równej. Moc wody.<br>&lt;orig&gt;Karogga&lt;/&gt; wypadła z dłoni Dorona. Nie miał sił, by drgnąć, by