zły, a jak się naje, musi wypić, a potem przespać. Wszystko to sobie ze stoickim spokojem organizował i, zawsze uśmiechnięty, czekał na moment swojego wejścia na plan. Wezwany, pytał dla żartu: kolorowe czy czarno- -białe? (jednocześnie kręcili serial Droga dla TV i kolorowy film). Koncentrował się błyskawicznie i jak prawdziwy profesjonalista wykonywał wszystko, czego żądano.<br>Zupełnie odwrotnie niż Wacław Kowalski, który w trakcie realizacji cały czas się ogromnie spalał. Po zakończeniu ujęcia prosił o kolejne duble, układał od nowa kwestie, wymyślał sceny, sytuacje, szukał rekwizytów, kłócił się z reżyserem, a potem go przepraszał. Czuł się współtwórcą tego filmu, nie bez powodu