krótki, pomiar aktywności jest utrudniony. Stosując czułe przyrządy można określać czasy półrozpadu rzędu ułamków sekund. Przy użyciu metod tzw. koincydencyjnych mierzy się okresy półrozpadu rzędu 1011 Ilustracją metody koincydencyjnej jest pomiar czasu życia krótkożyciowych produktów w szeregu torowym (p. 2.1). Fragment tego szeregu przedstawia tworzenie się 21`6:<br> Źródłem promieniowania jest względnie długożyciowy ((...)) Układ koincydencyjny składa się z dwóch obwodów, rejestrujących cząstki o energiach ((...)). Impuls zarejestrowany w pierwszym obwodzie uruchamia drugi obwód, a impulsy z drugiego obwodu są przekazywane do analizatora wielokanałowego, w którym kanały odpowiadają określonym przedziałom czasowym. W ten sposób można określić opóźnienie między powstawaniem a rozpadem ((...)) i