czynników wyjaśniających dzieło sztuki nie rozpadło się lub -co na jedno wychodzi - pozostało niewzruszone; jak pogodzić założoną w tym ujęciu nieautonomiczność sztuki z jej swoistymi funkcjami i charakterem. Socjologia wobec tych zagadnień pozostaje zasadniczo bezradna, przynajmniej na obecnym etapie, absorbują ją bowiem głównie charakterystyki ilościowe sztuki jako faktu społecznego. Konstruktywnych propozycji w rozwiązaniu trudności oczekiwać więc wypada raczej ze strony teoretyków sztuki, gdyż im status społeczny sztuki nie przysłania samego dzieła.<br> Do interesujących odpowiedzi na pytanie: czym i jak socjologia sztuki zajmować się powinna? - należą prace francuskiego historyka i krytyka sztuki Pierre Francastela (1900-1970). Nie godzi się on na słabości