że podział przestrzeni powietrznej według granic państwowych jest nieopłacalny. Najważniejsze dla ekonomiki latania są koszty paliwa. Minimalizuje się je przez jak najszybsze osiąganie największej wysokości przelotowej, loty po najprostszych trasach i lądowania o czasie. Tymczasem nim samolot osiągnął poziom przelotowy, przekazywano go z jednego lokalnego ośrodka kierowania do drugiego, pilot prosił o kolejne zezwolenia, procedury się ślimaczyły, a przewoźnicy tracili.<br><br>Do zarządzania wspólnym obszarem powołano wówczas Centrum Kontroli Górnej Przestrzeni Powietrznej (z siedzibą w holenderskim Maastricht), które wyeliminowało przekazywanie samolotów z jednego lokalnego ośrodka do drugiego i w efekcie usprawniło ruch. Dziś w skład Europejskiej Organizacji ds. Bezpieczeństwa Żeglugi Powietrznej Eurocontrol