bytu są tajemnicze. Dlatego u widza pojawia się dojmujące wrażenie tajemnicy istnienia i poczucie osamotnienia w procesie poznawania. Obcowanie z tymi programami wymaga dużego skupienia i specjalnej sprawności intelektualnej, gdyż autorzy dodatkowo utrudniają odbiór, używając języka aluzji, niedomówień, najczęściej nieczytelnych dla widza. Prowadzący stosują metody uznawane przez erystykę, czyli sztukę prowadzenia sporu, za nieeleganckie, tylko po to, żeby dobrnąć do końca i spuentować program sprzecznie z tezą lub, co częstsze, uniknąć "&lt;q&gt;stawiania kropki nad i&lt;/&gt;". To daje im szansę na emisję kolejnego odcinka cyklu.&lt;/&gt;<br>Zasady, według których konstruowany jest program telewizyjny, czyli jasny przekaz informacyjny (o czym jest program?), adresat (dla kogo