wszelkie środki ostrożności, chcąc uniknąć deportacji do obozu koncentracyjnego. "Skracamy sobie czas różnego rodzaju rozrywkami: rozwiązujemy zagadki, gimnastykujemy się po ciemku, mówimy po francusku lub angielsku, opowiadamy o przeczytanych książkach" - donosi Anna. Najbliżsi współpracownicy Otto Franka dbali o zaopatrzenie ich w żywność, odzież i książki. W kryjówce trzynastoletnia wówczas Anna prowadziła zapiski w formie listów do nie istniejącej przyjaciółki Kitty i to one przeszły do historii jako "Dziennik Anne Frank". Początkowo swoje myśli przelewała do pamiętnika oprawionego w czerwone kratkowane płótno, który dostała tuż przed przeprowadzką do oficyny, 29 czerwca, w prezencie urodzinowym. "Za najmilsze jeszcze ze wszystkiego uważam to, że mogę