Kościół.<br><br>Jednocząca rola Kościoła. Mimo rozbicia dzielnicowego Kościół polski zachował stałą i jednolitą strukturę. Cała organizacja kościelna tworzyła bowiem jedną prowincję, zarządzaną przez arcybiskupa gnieźnieńskiego. Diecezje, na których czele stali biskupi coraz częściej wybierani przez istniejące przy katedrach zgromadzenia duchownych, zwane kapitułami, podzielono na mniejsze okręgi - parafie.<br><br>Granice diecezji oraz prowincji zakonnych nie pokrywały się z granicami dzielnic, toteż zasięg oddziaływania kapituł czy klasztorów wykraczał poza obszar poszczególnych księstw. Biskupi zaś spotykali się na prowincjonalnych zjazdach, zwanych synodami.<br>Szerokie spojrzenie dostojników duchownych na sprawy Kościoła dawało im możliwość właściwego widzenia problemów całej Polski. Doceniali oni znaczenie zjednoczenia dawnej monarchii, ponadto jej