poziom europejski dopiero w wieku XX-tym. Z poważnym opóźnieniem, to prawda - np. znakomite sonety Zerowa gdzie indziej byłyby pewnym anachronizmem - ale nie ma powodu do dyskwalifikowania opóźnień, historycznie usprawiedliwionych. Nie mówię tego na wiatr wszystko można sprawdzić. Sprezentujcie w równie kongenialnym przekładzie najlepsze utwory Szewczenki, a obok chociażby poetycką prozę Pawła Tyczyny z "Zamiast sonetów i oktaw", a przekonacie się jaka będzie reakcja zachodniego czytelnika.<br>Nadmierny kult autora "Kobzarza", nieuzasadnione a bezkrytyczne rozszerzanie pojęcia wielkości, bezspornej w człowieku, na wszystko, co napisał, utrudnia, a niekiedy nawet skutecznie paraliżuje proces dalszego wydobywania się z zaściankowości, z etnografizmu, z wyszywanych koszul, z