wiesz, że prócz tych dłoni, nic nie ma nade mną!<br><br>Jest tylko ta próżnica, w którą czar przelewa<br>Słońce, ażeby spełnić mgieł wolę daleką...<br>Ta próżnica - te kwiaty - motyle i drzewa -<br>Drzewa - kwiaty - motyle - i ten dom nad rzeką...&lt;/&gt;<br><br>&lt;div type="poem" sex="m"&gt;* * *<br><br>Tam na rzece jest na pewno łódź,<br>Trzeba tylko fale wiosłem pruć.<br><br>I na pewno jest za rzeką - dal,<br>Trzeba tylko wytężyć swój żal.<br><br>Patrzysz na mnie - oniemiała snem<br>Nic nie mówisz, ale wszystko wiem!<br><br>Wiem ja, kiedy poruszyć, jak mgłą,<br>Ciałem twoim, żeby ku mnie szło...<br><br>Wiem, jak spojrzeć - co szepnąć... I znów<br>Dłoń do piersi przytulić bez słów...<br><br>Chętna ciału