i znajomych, a wobec obcych zachowują się prostacko. Będę ostra i opryskliwa. Muszę się buntować.<br><br>magda@nous.czyli.umysł<br>To niewielki bunt przekomarzać się z jakąś nieznajomą w sklepie. Ale mogę sobie wyobrazić, że poważna przyczyna przynosi czasem błahy skutek. Dlaczego właściwie chcesz się buntować? Czy tak bardzo Cię drażni prymitywizm codziennych kontaktów między obcymi?<br><br>marek@kosmos.czyli.świat<br>To też. Ale oczywiście coś więcej. Drażni mnie poczucie absurdalności mojego życia. I prawdopodobnie Twojego także. Czy jesteś w stanie robić to, co chcesz? Ja nie. Całe życie to kompromisy, adaptacja, dostosowanie się do innych, potulne znoszenie ich dziwacznych żądań. Mam tego