tych ludzi? - zadawałem sobie pytanie, na które nie umiałem znaleźć odpowiedzi. Nikt nie zwracał na mnie uwagi, chociaż wyglądać musiałem w tym tłumie prowokująco - czysty i kompletnie nie zabłocony. Nagle przemaszerował oddziałek żołnierzy w polowych mundurach z bronią gotową do strzału, waląc butami w bruk z taką siłą, że błoto pryskało również na twarze przechodniów, nie szczędząc i mojej. <br> Zanim nadszedł następny patrol stanu wojennego, skręciłem w przecznicę, którą skierowałem się do urzędu. <br> W urzędzie sympatyczna urzędniczka powitała mnie nie tyle chlebem i solą, co mydłem i ręcznikiem. Wręczyła mi też szczotkę do czyszczenia odzieży i wskazała drogę do łazienki. <br>- Mocno