były. Przebaczać w imię własnej dojrzałości, człowieczeństwa oraz by uwolnić się od destrukcyjnego wpływu tego co się stało. By móc budować na nowo; swój wewnętrzny ład, zachwiany przez doznaną krzywdę. Myśli "nigdy nie wybaczę" mogą niszczyć nas samych. Zalegną "kamieniem" w sercu, odbiorą apetyt i sen, zaowocują bólem głowy. Słowo "przebaczam" może nas wyzwolić, jeśli będzie poparte wewnętrznym przekonaniem, że chcemy przebaczyć bezwarunkowo.<br>Przebaczyć nie znaczy zapomnieć. Są krzywdy, których zapomnieć się nie da. Czasami tylko "czas leczy rany".<br>Nierzadko też trzeba spróbować zrozumieć osobę, która nas zraniła. Może nie było jej łatwo, czegoś nie rozumiała jak należy, została wprowadzona w