przejścia, pozostawi za sobą dziurę. Ale to oznacza przecież, że dziura poruszać się będzie w kierunku przeciwnym, czyli jak elektron o ładunku dodatnim (rys. 3.42b). Takie dodatnie elektrony zostały rzeczywiście odkryte eksperymentalnie przez Andersona i nazwane pozytonami. Teoria Diraca przewiduje proces tworzenia pary elektron-pozyton kosztem dostarczonej energii.<br>Ale przecież opisany proces możemy odwrócić. Elektron ze stanu o dodatniej energii może przeskoczyć do dziury w morzu stanów o ujemnej energii, uwalniając odpowiednią energię nie mniejszą od przerwy energetycznej (rys. 3.42c). Znika przy tym zarówno elektron, jak i dziura, a zatem odpowiada to procesowi anihilacji pary elektron-pozyton z wyzwoleniem