do rozkładu a posteriori. Oczywiście na gruncie takiej koncepcji wnioskowania procedura Bayesowska jest tautologicznie najlepsza. Savage np. pisze: "Wnioskowanie jest dla nas sztuką uzyskiwania prawdopodobieństw a posteriori".<br> Dyskusja z tak pojętym stanowiskiem Bayesowskim przenosi się zatem na inną płaszczyznę, dotyczy mianowicie samej koncepcji wnioskowania. Wydaje się, że istnieją dobre argumenty przeciw poglądowi, iż w nauce nie mamy w ogóle do czynienia z uznawaniem zdań. Jest to jednak problem szerszej natury i nie będę go tu omawiał.<br> Z powyższej analizy przeziera sympatia dla stanowiska Neymanowskiego. Sądzę istotnie, że pewne argumenty przemawiają raczej na jego korzyść. Trzeba jednak stwierdzić, że oba ujęcia mają