przez to odwlekanie, wprowadzone jako zasada, dotyczą więc także znaczenia przedstawianej historii o zapowiadanym końcu świata, mają uwiarygodnić przepowiednie Hiasa. Apokalipsa się zaczęła, ale dopełni się potem, później. Parafrazując zdanie z Ewangelii można powiedzieć: &lt;gap&gt;<br>Jak w poprzednich filmach, tak i w Ofierze Tarkowskiego istotne jest oczekiwanie. W Kronice... przyszłość była przede wszystkim przyszłością filmowego opowiadania, więc i oczekiwanie dotyczyło bardziej samego aktu opowiadania oraz widza. W Szklanym sercu oczekiwane spełni się w rzeczywistości przedstawionej, będąc jednocześnie punktem, ku któremu zmierzała filmowa narracja. W momencie spełnienia opowieść została przerwana. W Ofierze natomiast pojawia się krótki czas podświadomego oczekiwania na początek Apokalipsy (wybuch wojny