pracę autora dramatu - jako wyszukanie tematu i nadanie mu właściwego kształtu: &lt;gap&gt;. Nie natchnienie, nie idea - lecz po prostu dobry temat, dogodny kształt.<br>Nie krył zatem, że nie ma ambicji programotwórczych, że zamierza tylko pisać sztuki, które by "bawiły i zainteresowały". Gdy sztuka odniosła sukces - a towarzyszył niezmiennie inscenizacjom dzieł Dumasa - przedmowa była utrzymana w stylu kurtuazyjnym, miała podtrzymać wieść o powodzeniu i zarazem zapewnić autorowi dobre relacje na przyszłość z tymi, od których zależy los dzieła w teatrze (zawsze jak najlepiej pisał o aktorach).<br>Gdy powiodło się nieco gorzej, Dumas odpierał rzeczowe zarzuty odwołując się między innymi do argumentów autobiograficznych. Gdy