Franciszek podniósł nań zdziwione <br>oczy.<br>- No... - zmieszał się nagle Adam. - Za to, <br>że nie miałem racji.<br>- Nic. No to co. Jesteś mój kolega. Sam powiedziałeś - przypomniał <br>prędko. - A kolega może się zdenerwować.<br>- Ty jesteś mądry, Franciszku - popatrzył <br>na gnomika Adam. - Jak sam król Salomon. I w dechę <br>chłop. Nic z przedszkolaka. Ręka, kolego, idziemy opatrywać <br>rany. Nie będę się przyglądał obojętnie kulawemu <br>przyjacielowi. Pukniemy do tej twojej pani Alusi, niech działa.<br> 16<br>- Oczywiście - odezwała się chłodno babka. - Moja <br>wnuczka musi być idiotką.<br>Stała nad kartką, stołem i Dominiką ponura jak listopadowa <br>noc, groźna i żałosna zarazem.<br>- Dlaczego wszystkie nieszczęścia zawsze spadają