był z organizacją polityczną<br>"Bundu", od 1921<br>roku będąc członkiem kierownictwa. Był także jednym z najaktywniejszych<br>przywódców żydowskiego ruchu zawodowego. W dniach okupacji nie zaprzestał<br>działalności politycznej, organizował podziemny ruch oporu wśród członków<br>Bundu. Przez pewien czas był nawet więziony przez władze<br>okupacyjne. W połowie<br>1940 roku szlakiem polskich tułaczy przedziera się przez<br>"zieloną granicę" na<br>Zachód i dociera do Londynu.<br> Bierze czynny udział w pracach polskiej emigracji. Ceniony<br>powszechnie, od<br>1941 roku zostaje jako przedstawiciel Bundu na emigracji<br>członkiem Rady<br>Narodowej w Londynie, powołanej do życia przez generała<br>Władysława Sikorskiego, a stanowiącej - jako namiastka Sejmu -<br>ciało opiniodawcze i doradcze.<br>Jest obok