rozpoznania radioelektronicznego, kiedy podczas realizacji zadania załogę rozpoznawczą zwykle dzieli kilkadziesiąt kilometrów od penetrowanych obiektów. Jego walorem jest daleko posunięta dowolność manewru jaką załogi rozpoznawcze mogą stosować w trakcie wykonywania zadania. Cale przygotowanie do misji sprowadza się w zasadzie do racjonalnego wyboru najkorzystniejszych i najbezpieczniejszych tras oraz wysokości lotu zapewniających przegląd pasa terenu mieszczącego się w możliwościach pokładowej aparatury rozpoznawczej.<br>Jest rzeczą oczywistą, że także podczas stosowania tej nowoczesnej aparatury wywiadowczej muszą być uwzględniane pewne subtelności w prowadzeniu rozpoznania lotniczego. Podczas chociażby rozpoznania radioelektronicznego zwykle przestrzega się wymogu stosowania dużych wysokości. Tymczasem ta duża wysokość nie zawsze ułatwia fotografowanie rozpoznawanych obiektów