wskazać na studium Herzoga [1944] nad zaspokajaniem psychiczno-społecznych potrzeb słuchaczek owych "oper mydlanych" lub studium Berelsona [1949] nad rolą prasy w życiu codziennym mieszkańców wielkich miast. Każde z tych i podobnych badań konstruowało listę "potrzeb", "funkcji", "satysfakcji", "użytków", na podstawie kategoryzacji odpowiedzi odbiorców wprost zapytywanych o korzyści uzyskiwane z przekazów masowych (czy z danego środka komunikowania). Pierwsi badacze nie starali się ani o zbadanie rozkładu ilościowego tych funkcji, ani też nie wiązali ich z psychicznym czy społecznym podłożem potrzeb odbiorców. Nie zajęli się analizą zależności między poszczególnymi "użytkami", tak aby odsłonić ukrytą strukturę potrzeb zaspokajanych przez media masowe. Stąd studia