akcji.<br>Kilka miesięcy po tej nocy w prawie pustym mieszkaniu, bez światła, na skrzypiącym fotelu - amerykance, z którego z takim trudem udało się wytrzebić pluskwy, gdzieśmy się kochali tak beznadziejnie, pierwszy i ostatni raz - spotkałem Agnieszkę w warszawskim "Sezamie". Pracowałem już wtedy w "Prawie i Życiu" i robiłem reportaż o przekrętach w tym modnym wówczas bardzo supermarkecie. Stanęła po prostu za mną w kolejce do kasy i powiedziała:<br>- Za chwilę poznasz mojego przyszłego męża. Tylko bardzo cię proszę - nic nie mów. Ani do niego, ani do mnie. Nie komentuj niczego z tego, co zobaczysz i co usłyszysz.<br>Za kasą czekał na