np. Tasek Bera).<br>Pionowy gradient pH jest zazwyczaj większy w epilimnionie niż w hipolimnionie. Jest on uwarunkowany wyjściową wartością pH i właściwościami buforowymi danego jeziora, szczególnie w gospodarce węglanowej i zdolności jej regulacji przez pewne organizmy żywe. Rycina 38 obrazuje skalę zmian odczynu pH w wodach powierzchniowych i w pionowym przekroju jeziora w okresie wieloletnim.<br>Jak widać, zmiany pH występujące w ciągu roku, jak i zachodzące z roku na rok, mogą być znaczne, natomiast w przebiegu pionowym występują daleko idące podobieństwa. W okresach homotermii w kolejnych latach wielkości odczynu mogą być bardzo zbliżone, natomiast podczas występowania stratyfikacji termicznej w warstwach przypowierzchniowych