specjalnymi i gloryfikujące ponad wszystko rodzinę. To jednak nieco za mało, by film <name type="person">Rodrigueza</> (<name type="tit">Desperado</>) uznać za dzieło udane. Baśniowa fabuła, wykreowana przez komputer, nie robi większego wrażenia: jest schematyczna, banalna, irytuje przejaskrawieniami. Rodzeństwo kilkulatków, mające uratować porwanych rodziców oraz świat przed zagładą, też szczególnej sympatii nie wzbudza: Carmen jest przemądrzała, zaś jej brat Juni to fajtłapa bojący się własnego cienia. Ich młodzieńcza brawura (by nie powiedzieć głupota) przynosi jednak efekty. Ocalą matkę <name type="person">Carla Gugino</>) i ojca <name type="person">Antonio Banderas</>), nawrócą złego, ekscentrycznego czarodzieja <name type="person">Floopa</> <name type="person">Alan Cumming</>), a agresywne roboty przemienią w pokojowo nastawione istoty. Początek zapowiadał się nieźle: autoironiczny humor i