optycy: Jan Bociański, Edward Stelmaszyński, Adam Kądzielski i inni.<br>Znacznie łatwiej, a właściwie bez żadnych trudności, można było znaleźć wysoko kwalifikowanych robotników specjalistów z dziedziny obróbki metali (tokarzy, frezerów, szlifierzy) oraz obróbki powierzchniowej (galwanizerów, lakierników). Zawody te były na terenie Warszawy popularne ze względu na stojący na dość wysokim poziomie przemysł metalowy.<br>Liczbę pracowników ogółem, a w tym pracowników umysłowych, w latach 1921-1939 przedstawiono na rys. 3.3.<br><br>&lt;gap&gt;<br><br>W pierwszym roku istnienia spółki zatrudniano pięć osób, w tym dwóch robotników. Natomiast w połowie lipca 1939 r. zatrudniano już 1029 osób. W skład 226 pracowników umysłowych wchodziło: 25 inżynierów, 50 techników