seksternami.<br>((...)) - czytał podchorąży Tylski, starannie akcentując.<br>Wysocki słuchał w skupieniu. Obok na stole leżał jego szeroki, stosowany kapelusz oficerski.<br>&lt;page nr=197&gt; Podporucznik uzupełniał braki swej edukacji, nabytej niegdyś w zbyt szczupłym zakresie; albowiem rozstał się z księgami w czwartej klasie szkół pijarskich na ulicy Długiej. Potem już tylko w ciągu siedmiu lat przenikał tajniki musztry i czerpał wiedzę z regulaminów piechoty. W tym kierunku doszedł do doskonałości dzięki której osiągnął był przed trzema laty szlify oficerskie i, prawie równocześnie, stanowisko instruktora w szkole belwederskiej. Niemniej, zgodna opinia przełożonych uważała go za człowieka "&lt;hi rend="spaced"&gt;tępego pojęcia&lt;/&gt;"... On sam zdał sobie rychło sprawę z tego, że