Typ tekstu: Książka
Autor: red. Gomulicka Barbara
Tytuł: Pisarze polskiego oświecenia
Rok: 1996
Autor: red. Gomulicka Barbara
Tytuł: Pisarze polskiego oświecenia
Rok: 1996
na to miejsce Napoleona.
Stąd też obraz cesarza Francuzów nieustannie się zmienia i ogromnieje w Koźmianowych panegirykach. Początkowo budowany jest na zasadzie opozycji występującej pomiędzy ludzką naturą herosa a jego nadludzką potęgą. Jako „największy z ludzi" czy też „największy w śmiertelników rzędzie", pozostaje Napoleon jeszcze człowiekiem, choć zdecydowanie przerasta wszystkich znanych dotychczas mocarzy świata starożytnego i czasów nowożytnych. Jako „Jowisz wszechwładny" lub „władca bogów" staje się siłą ponadludzką, zostaje wyposażony w atrybuty boskiej wielkości i władzy, aczkolwiek nie wolno oczywiście zapominać o stosowanej zazwyczaj przy podobnych porównaniach licencji poetyckiej.
Rychło jednak pojawia się na określenie Napoleona słowo
Stąd też obraz cesarza Francuzów nieustannie się zmienia i ogromnieje w Koźmianowych panegirykach. Początkowo budowany jest na zasadzie opozycji występującej pomiędzy ludzką naturą herosa a jego nadludzką potęgą. Jako „największy z ludzi" czy też „największy w śmiertelników rzędzie", pozostaje Napoleon jeszcze człowiekiem, choć zdecydowanie przerasta wszystkich znanych dotychczas mocarzy świata starożytnego i czasów nowożytnych. Jako „Jowisz wszechwładny" lub „władca bogów" staje się siłą ponadludzką, zostaje wyposażony w atrybuty boskiej wielkości i władzy, aczkolwiek nie wolno oczywiście zapominać o stosowanej zazwyczaj przy podobnych porównaniach licencji poetyckiej.
Rychło jednak pojawia się na określenie Napoleona słowo
na to miejsce Napoleona.<br> Stąd też obraz cesarza Francuzów nieustannie się zmienia i ogromnieje w Koźmianowych panegirykach. Początkowo budowany jest na zasadzie opozycji występującej pomiędzy ludzką naturą herosa a jego nadludzką potęgą. Jako „największy z ludzi" czy też „największy w śmiertelników rzędzie", pozostaje Napoleon jeszcze człowiekiem, choć zdecydowanie przerasta wszystkich znanych dotychczas mocarzy świata starożytnego i czasów nowożytnych. Jako „Jowisz wszechwładny" lub „władca bogów" staje się siłą ponadludzką, zostaje wyposażony w atrybuty boskiej wielkości i władzy, aczkolwiek nie wolno oczywiście zapominać o stosowanej zazwyczaj przy podobnych porównaniach licencji poetyckiej.<br> Rychło jednak pojawia się na określenie Napoleona słowo
