Jestem nie tylko innej wiary, ale także innego światopoglądu, innych zasad - odrzekł ojciec zbliżając się do Zarieckiej. - Dlatego też najlepiej, abyśmy wszystkie sprawy załatwiali za pośrednictwem Iwana Charitonowicza Mieńszykowa, natomiast wizyty osobiste uważam za zbędne!<br><br>Wypowiedzenie tych słów wymagało od ojca znacznego wysiłku, gdyż musiał przełamać wrodzoną, może nawet do przesady posuniętą delikatność. Dlatego zbladł. Ale z drugiej strony uznał widocznie, że słowa, które wyrzekł, nie były dość mocne i niedostatecznie wyrażały głębolkie oburzeńie. Dlatego w dodatku wyszedł z pokoju i trzasnął drzwiami. Zapanowała cisza. Matka podniosła się z krzesła dając do zrozumienia, że rozmowa jest skończona.<br><br>Zarieczycha wyczuła swą przewagę