wieloakwenowych lub o wyraźnie zaznaczających się progach podwodnych. Wówczas więź hydrauliczna między poszczególnymi częściami zbiornika może być tak słaba, że pewna jego część zaczyna być bardziej podatna na zanik niż pozostała. Wyrazisty przykład pewnego rodzaju dwudzielności jeziora stanowi Bałchasz, które rozdziela na różne akweny półwysep Saryjesik, a obie części łączy przesmyk Uzun-Arał głębokości ok. 6 m. Mimo podobnej powierzchni odrębność hydrologiczna części zachodniej jest daleko posunięta w porównaniu z częścią wschodnią. Ta pierwsza jest szersza, płytsza, cieplejsza i znacznie mniej słona. Z niej także następuje przepływ do części wschodniej. Konsekwencją takiego stanu rzeczy jest odmienna podatność jeziora na zanik, objawiająca