nylonowy szlafrok w błękitne róże. A Fogg mi śpiewał kiedyś z radia, nad kołyską: nie ma niebieskich róż. <br>Zacząłem bąkać, że przed konkursem musimy więcej grać. <br>- Dziękuję bardzo! Bardzo dziękuję. Konkurs w październiku, a teraz czerwiec! Wy zostaniecie laureatami, a ja wyląduję w Tworkach! Umowa jest umową i proszę jej przestrzegać - mówi niby surowo, a wargi rozchyla w słodkim wilgotnym uśmiechu - panie Andrzejku... <br>Zamknęła drzwi. Lepiej by umyła porządnie wannę po sobie, zamiast tak się gibać pod szlafrokiem. <br>Wstaję od fortepianu. Kładę się na tapczanie i już się nie zmuszam do myślenia o niczym innym. Czekam. Na Grzegorza. <br><br>Patrzę na nasz