zapłacić, aby normy etyczne nie pozostały abstrakcją. Uczestnictwo w losie "drugiego człowieka", "bycie dla innych" dosięgnęło w ten sposób, jak słusznie pisze Anna Morawska, najwyższego pułapu: stało się "solidarnym podjęciem całej winy i niepewności ich i świata we wspólnym, humanistycznym usiłowaniu". Ów "trzeci wymiar" heroizmu Bonhoeffera zrodził się bowiem z przeświadczenia, iż "wbrew wszelkim złudnym pociechom i wbrew tęsknotom za restauracją ustabilizowanych sytuacji społecznych i kodeksów postępowania, świat jest w ruchu nieodwracalnie, walka dobra i zła toczy się w nim w olbrzymiej mierze w ciemności, i 'miejsc bezpiecznych', tak jak 'czystych rąk', po prostu nie ma". <br>lipiec 1974&lt;/&gt;<br><br>&lt;div year=1974&gt;<br><br>&lt;tit&gt;Proszę pokazać język