stodoły i nie zbudziły śpiących w izbie ojców, wchodziłem w siano.<br> Rozbierałem się, wysypując z zanadrza i z kieszeni owoce koło zagłówka.<br> A ponieważ w stodole było jeszcze upalniej niż na polu od zwiezionego siana i zboża, kładłem się nagusieńki na pierzynie.<br> Pogryzając owoce, nasłuchiwałem, jak powolutku uciszają się pobudzone przeze mnie psy, jak w pobliskiej stajni konie chrupią owies, a z głębi siana coraz wyżej i wyżej wypływa i ogarnia wszystko rozmamłany śpioch.<br> Poddawałem się temu śpiochowi, szepcząc do siebie cichutko: - Chytry, Chytreńki.<br> W tym czasie z Jaśkiem widywałem się rzadko.<br> Chór miał się zebrać dopiero pod jesień, w niedzielę zaś