instynkt samozachowawczy. Ale tworząc, traci się często dystans do samego siebie. Sztuka polega na umiejętnym balansowaniu pomiędzy skrajnościami.<br><br>Od 40 lat nieprzerwanie pojawia się pani w filmach czołowych europejskich reżyserów. Co panią fascynuje w aktorstwie? Kreowanie postaci, rozpoznawanie w nich siebie?<br><br>To dwie strony tego samego medalu. Każda z granych przeze mnie osób jest do pewnego stopnia mną. Ma moją twarz, moje ciało. A reszta... Aktorstwo ma w sobie coś infantylnego. Polega na ciągłym przebieraniu się, przypomina zabawę z laleczkami. W młodości nigdy nie myślałam, że zostanę aktorką. Byłam chorobliwie nieśmiała. W przeciwieństwie do moich sióstr nie chciałam chodzić na bale kostiumowe