trzymające w napięciu opowieści o ucieczkach kochanków, rozdzieleniu, poszukiwaniu i spotkaniu nie rozpoznanych (Magielona); po trosze awanturnicze, po trosze bajeczne dzieje przemiennego szczęścia Fortunata i jego synów. W Fortunacie cudowny mieszek i cudowna czapka-bodatka (na hasło "bodaj..." spełniająca każde życzenie) dostarczają okazji do uzbierania serii pouczających przygód, przez które przeziera mieszczański już raczej niż rycerski etos utworu.<br><br>&lt;tit&gt;6. POGRANICZE PROZY FABULARNEJ&lt;/&gt;<br><br>Z wyjątkiem Ezopa Biernata z Lublina mieliśmy w tym rozdziale do czynienia z prozą. Niepodobna ściśle podzielić literatury fabularnej na wierszowaną i prozaiczną, chociaż problem takiego podziału istnieje. Z jednej strony, romans prozą wykształcił się częściowo z epiki rymowanej